Hieronder wat van mijn ervaringen en betrokkenheid bij verschillende evenementen. Onderverdeeld in een aantal hoofdstukken;

Intro                   

Olympische aanwezigheid 2000-2016                            

Stichting Sport Compass

Acclimatisatie kamp Londen 2012             

Sport Compass House in Londen 2012

Advies gesprek Tokyo 2020

Rie Mastenbroek Memorial  2019

Australian Open Tennis Tournament  2021, 2022, 2023 en 2024

Formule 1 Holland House 2023 en 2024

Zitvolleybal Australie

Intro

De laatste jaren ben ik meer dan ooit betrokken geraakt bij evenementen, waar ik de bezoekers of gasten een onvergetelijke ervaring heb proberen mee te geven. Iets wat ik steeds leuker begint te vinden en het ging mij steeds goed af. Van grote internationale sport evenementen zoals het jaarlijkse Grand Slam tennis toernooi van Australian Open in Melbourne, tot het organiseren van kleine evenementen zelf voor de Nederlandse gemeenschap in Australie. Steeds meer en meer ben ik gaan inzien dat het andere naar hun zin maken en dus ook het randgebeuren juist geregeld te hebben, mij goed bevalt. Het feit dat ook andere dit zien en bijvoorbeeld de Australian Open organisatie mij ondertussen een aantal keer heeft gevraagd of ik misschien geen leidinggevende rol zou willen aanvaren bij de volgende editie, geeft mij het gevoel dat mijn inzet wordt gewaarderd. Ik heb ook gemerkt dat ik als bezoeker van (meestal sport-) evenementen, ongemerkt bezig ben met het bekijken van de organisatie achter het evenement. "Waarom staat die bar nu juist op die plek waar het de toestroom van de bezoekers juist stopt", of "waarom hebben ze hier of daarvan nu geen gebruik van gemaakt", en "hoe kan het dat die volle prullenbak nog steeds niet gelegd is?". Dit zijn dingen die mij blijkbaar steeds meer bezig houden. Mijn denkwijze en aanpak is dan ook altijd van "Bottom-up" in plaats van "Top-down". De bezoeker of gast moet de prioriteit zijn.  

Hieronder mijn ervaringen en betrokkenheid bij evenementen.

Olympische aanwezigheid 2000-2016

Sinds de Olympische spelen van Sydney 2000 werd het een soort van sport om te kijken wat de beste mogelijkheden waren om aanwezig te kunnen zijn, tegen een redelijke prijs, onder veilige en betrouwbare condities. Het zorgde ervoor dat er veel onderzoek vooraf nodig was om te weten te komen wat de meest verstandige beslissingen en belangrijke prioriteiten zouden moeten zijn. Om die reden werd er vaak getracht om niet in de dure hotels te verblijven maar bij particulieren. Voor Sydney werden slaapplaatsen gerealiseerd door gebruik te maken van zakelijke contacten en creatieve oplossingen. In totaal werden er in en rond Sydney voor circa 25 personen slaapplaatsen gerealiseerd. 

Het zelfde werd getracht te doen tijdens de Olympische winter spelen van Salt Lake City 2002. De prioriteit hier was vooral om dicht bij de schaatshal een betaalbare slaapplaats te kunnen vinden. Uiteindelijk werden er voor circa 15 Olympische vrienden  slaapplaatsen gevonden.

Voor de Olympische zomer spelen in Athene 2004, kwamen er via-via steeds meer verzoekjes binnen of ik iets kon regelen. Ze hadden namelijk van mensen gehoord dat het goed geregeld was in Sydney en Salt Lake City. Eind Oktober 2003 werd er een week afgereisd naar Athene om op zoek te gaan naar slaapplaatsen bij particulieren en andere relevante informatie te verzamelen voor de Nederlanders die naar de Olympische spelen wilden gaan. In Athene lukte het mij om verschillende slaapplaatsen te vinden bij particulieren tegen een betaalbare prijs. Doordat steeds meer Nederlanders plannen maakte om eens de Olympische spelen zelf te ervaren, en omdat er vanuit Athene ook steeds meer woning eigenaren wel hun woningen wilde verhuren tijdens de Olympische spelen,  kon het gebeuren dat er uiteindelijk door mijn inzet en betrokkenheid, circa 250 Nederlanders een slaapplaats hebben gevonden en tot op de dag van vandaag nog steeds hier dankbaar voor zijn.

Voor Turijn, Beijing, Londen en Rio de Janeiro werden er ook weer via mijn bemiddelingen, betaalbare en geschikte slaapplaatsen gevonden bij particulieren. Ik heb al een Olympische vriend gesproken die vroeg of ik voor hem een slaapplaats kon vinden voor de Olympische spelen in Brisbane 2032. 

Terugkijkend werd het een uit de hand gelopen hobby om slaapplaatsen te vinden, tickets en vervoer te realiseren tegen betaalbare prijzen. 

Stichting Sport Compass

Vanuit de stichting werden er in verschillende landen sport evenementen georganiseerd op verschillende niveaus. Hierbij was vooral de specifieke doelgroep en kennis hierover belangrijk. Vooral in Afrikaanse landen waar de faciliteiten beduidend minder zijn (sporthal?) en er nauwelijks oog is voor toegankelijkheid voor mensen met een lichamelijke beperking (lift?) was de uitdaging hier groot. Telkens dan ook weer prettig als er succesvol een sportevenement kon worden georganiseerd tot volle tevredenheid van de deelnemers. Het feit dat er in Afrika zelfs overheidmedewerkers kwamen kijken hoe dit georganiseerd werd, blijft bijzonder. 

Acclimatisatie kamp Londen 2012                                                                 Door de nauwe contacten in de internationale zitvolleybal gemeenschap werden er ook Internationale zitvolleybal toernooien in verschillende landen georganiseerd. In 2012 werd er specifiek voor het Amerikaanse dames zitvolleybal team een acclimatisatie kamp in Nederland geregeld, in voorbereiding op de Paralympische spelen van Londen 2012. Er werden oefenwedstrijden geregeld tegen onder andere het dames zitvolleybal team van Duitsland en een mannen " All star Team" van oud Nederlandse zitvolleybal internationaals. Het Amerikaanse dames zitvolleybal team was bijzonder tevreden over de organisatie. 

Sport Compass House in Londen 2012

Omgaan met topsport is ook weten wat er buiten de sportaccommodatie nodig is voor de beste prestaties. Tijdens de Paralympische spelen van Londen was er naast de zitvolleybal venue door de stichting een school gehuurd die diende als het Sport Compass House. Hier kwamen verschillende bekende Paralympische sporters en sport bestuurders een kijkje nemen en werden er ook studenten uitgenodigd die zo in aanraking kwamen met sporters en bestuurders en meer informatie kregen over de stichting zelf. 

Ook de bondscoach van het USA dames zitvolleybal team kwam een kijkje nemen en gaf aan dat het trainen in Londen een drama was. Zo moest er vanaf het paralympisch dorp naar de trainingslocatie bijna 2 uur in de bus wordn afgelegd wat dus resulteerde in een trip van 4 uur( heen en terug) voor slechts 1 uur kunnen trainen. De oplossing kwam snel door de bondscoach aan te bieden om in de sporthal van het Sport Compas House te komen trainen. Enige voorwaarde van onze kant was dat er wel  studenten mochten komen kijken naar de training en er na afloop ook vragen mochten woden gesteld aan spelers en trainers. Iets wat uiteraard gen pobleem was. En zo kon het gebeuren dat het USA dames zitvolleybal team 3 keer kwam trainen in het Sport Compass House omdat dit slechts 20 minuten rijden was vanaf het Paralympisch dorp. Er kwam al snel een telefoontje van de coach van Ukraine. Ze hadden gehoord van de amerikanen dat Sport Compass een betere oplossing was om te trainen. Er kwam uiteindelijk bezoek van LOCOG, de organisatie van de spelen in Londen, of we wilde stoppen met het aanbieden van de trainings mogelijkheid voor zitvolleybal teams. Wat uiteindelijk ook is gebeurd. 

Het Amerikaanse dames zitvolleybal team was opnieuw bijzonder tevreden en dankbaar over de organisatie Sport Compass. De finale werd behaald en er werd uiteindelijk een zilveren zitvolleybal medaille gewonnen op de Paralympische spelen van London 2012 door het team.

Advies gesprek Tokyo 2020

Er kwam in Londen ook een uitnodiging van de Tokyo 2020 organisatie om mijn ervaringen te delen van Beijing 2008 en de evenementen van Sport Compass. Het bleek een nuttig gesprek te zijn voor de Tokyo 2020 organisatie en ik gaf verschillende voorbeelden, waarvan ik vond dat dit verbeterd moest worden. Ik gaf hierbij verschillende voorbeelden. 

Ik stond bekend als een rustige bondscoach zitvolleybal maar ontving in Beijing toch (mijn eerste) gele kaart omdat een van mijn speelsters gedurende de wedstrijd (na een setwissel) naar het toilet moest en deze helemaal aan de andere kant van de venue was. Omdat iemand met een been amputatie nu eenmaal langzamer zich verplaatst, wilde ik wachten op deze speelster tot ze weer terug was en kon beginnen als basis speelster. Het wachten werd niet gewaarderd door de wedstrijdleiding en de coach kreeg dus een gele kaart cq een waarschuwing. Het plaatsen van toiletten zou volgens mij dan ook veel dichter bij het veld moeten plaats vinden.

Het waren dit soort voorbeelden die totaal nieuw waren voor de Tokyo 2020 organisatie en waar nooit over was nagedacht.

We weten nu dat de Olympische en Paralympische spelen van Tokyo hebben plaats gevonden. Alle beetjes helpen!

Rie Mastenbroek Memorial  2019

Sinds ik bevriend ben geraakt met Rie Mastenbroek, was er een bijzonder contact. Rie Mastenbroek was op de Olympische spelen van Berlijn 1936 een zwemster die een unieke prestatie wist te leveren op 17 jarige leeftijd. Helaas werden deze prestaties na de 2e wereld oorlog, anders beoordeeld. Het zorgde ervoor dat Rie Mastenbroek niet die waardering kreeg die ze volgens mij wel verdiende.Wekenlijks was er tussen ons telefonisch contact tot aan haar dood in november 2003. Rie werd 84 jaar.

Sindsdien probeer ik de sportprestaties en de mens Rie Mastenbroek meer onder de aandacht te brengen bij een groter publiek. Met goedkeuring van de familie werd er in Februari 2019, de honderste geboortedag van Rie Mastenbroek, een zwemevenement georganiseerd voor de jeugd in Rotterdam. Hierbij kwam medewerking van een aantal voormalige Olympische zwemsters uit 1972 en van Rotterdamse Sporticonen. Zo kreeg Rie Mastenbroek niet alleen een eigen zwemevenement, ook het wedstrijdbad kreeg de naam Rie Mastenbroek als blijk van waardering voor haar bijzondere zwemprestaties van toen.  Ook in 2020 kwam er weer een Rie Mastenbroek zwemevenement, maar de jaren erna werd dit evenement door Covid, en mijn afwezigheid (ik verbleef in Australie) stop gezet. 

Australian Open Tennis Tournament  2021, 2022, 2023 en 2024

Doordat Australie besloot om het eiland niet open te stellen voor bezoekers in verband met het COVID virus, zat ik "vast" bij de familie in Melbourne. Hierdoor heb ik mij in 2021 aangemeld als vrijwilliger bij het Australian Open Grand Slam tennis tournament. Ik werd aangesteld als Customer Experience Ambassador, wat inhield dat ik de bezoekers die aanwezig waren, wegwijs moest maken op het park,(waar kan ik mijn waterfles vullen, waar is court 8, waar kan ik mijn rugzak even opbergen, waar is de loge van Rolex, waar kan ik mijn kinderwagen stallen, hoe kom ik het snelst bij het treinstation en meer van dat soort vragen) en indien nodig assistentie moest verlenen bij problemen (waar is de EHBO post, ect). De eerste keer in 2021 was alles leuk. Ik zag voor het eerst bij een grote organisatie hoe er achter de schermen gewerkt werd. Het werd een bijzondere en prachtige ervaring en het was goed om in contact te komen met nieuwe mensen. Dat wilde ik ook wel doen in 2022. 

In 2022 werd ik opnieuw Customer Experience Ambasador en had nu een klein beetje meer ervaring. Doordat ik had gemerkt dat de tienduizenden mappen die uitgedeeld werden aan bezoekers onjuiste informatie bezat, heb ik via foto's aan kunnen tonen wat de verbeterpunten volgens mij moesten zijn. Dit meedenken werd erg gewaarderd door de organisatie en ik werd benoemd tot " Ace of the Day". Van de jaarlijks circa 8000 vrijwilligers bij het AO evenement, werd er elke dag een Ace of the Day in het zonnetje gezet, kreeg wat merchandisch kado, en die op de laatste dag aanwezig mocht zijn bij de lunch bijeenkomst met de CEO van Australian Open organisatie. Ook dit was een bijzondere ervaring. 

IN 2023 en 2024 was ik opnieuw Customer Exprience ambasador. De teamleiders "vochten" blijkbaar, om mij in hun team te krijgen. Toen ik vroeg aan een van de teamleiders waarom dit gebeurde, vertelde ze mij dat ik minder zeurde bij de teamleiders als er een probleem was, zelfstandig kon werken en prettig was om in haar team te hebben. "You fix the problems yourself! And if you call me, I know there is something serious going on. You are also good with the young students, while many older people are not."  Na de laatste dag van de editie 2024 kwam ook de supervisor naar mij toe om mij persoonlijk te bedanken. "You are the ears and the eyes for us."  Het wordt ook gewaarderd dat ik geen teamleider wil zijn omdat ik liever zie dat jonge mensen deze kans krijgen en ik ze hierbij dan wel eens kan helpen of adviseren. Ik ben weer welkom als Customer Experience Ambassador in 2025! 

Toch altijd meer leuk om te horen.

 Formule 1 Holland House 2023 en 2024

Sinds 2017 kom ik bij verschillende sport evenementen in Melbourne. Bij vooral de grotere internationale sportevenementen, zoals bij de Australian Open tennis in Januari en de Formule 1 eind Maart, ontmoet ik veel Nederlanders. Als ik dan vertelde dat ik het zo jammer vond dat er geen Holland House ergens was, kwam altijd de bevestiging van de andere Nederlanders, maar niemand die het initiatief nam hiervoor. Ook de Nederlandse kamer van Koophandel in Melbourne zag wel het gemis, maar durfde het niet aan om zo iets te gaan organiseren. Eind 2022, toen bekend werd gemaakt dat de Formule 1 in Melbourne tot zeker 2037 zal gaan plaats vinden, nam ik het besluit om tijdens de Formule 1 dan een Holland House te gaan organiseren en stelde hierbij 2 eisen;

1. Het Holland House zal voor minimaal 3 jaar worden georganiseerd, zodat er ervaring kan worden opgedaan, contacten worden gemaakt en leermomenten kunnen plaats gaan vinden. Na 3 jaar gaan we beslissen of we door gaan en of het dan meer professioneler zal gaan gebeuren.

2. Het Holland House moet gaan plaats vinden op loopafstand van Albert Park, waar de race activiteiten plaats vinden. 

Er werd door mij een geschikte locatie gevonden in een hotel, tegen Albert Park aan. Op de 1e verdieping werd een ruimte gehuurd waar overdag op grote schermen live de verrichtingen op het circuit kunnen worden gevolgd en waar in de avond gefeest kan worden. In korte tijd werd een en ander georganiserd, waarbij een aantal vrijwilligers werden gevonden. Doordat er nog niets georganiseerd was, kwamen er veel vragen van andere. "Moeten we dat nou wel doen? Je weet toch niet zeker of dat werkt?" Vragen vragen en onzekerheden volgens andere. Terwijl ik een andere kijk heb op het organiseren van het eerste F1 Holland House. Ondernemen is doen! Geen punt maar een komma! "We weten het niet zeker.(komma) dus alles is nog mogelijk!"

Een Nederlandse DJ werd overgevlogen en er was Nederlandse snacks aanwezig. In tegenstelling tot wat er verwacht werd, bleek het financieel geen tegenvaller en kwamen er meer mensen dan verwacht. De afgelopen maanden ben ik al regelmatig gebeld met de vraag of er wel weer een F1 Holland House zal zijn. Die komt er inderdaad. 

Ook in 2024 wordt er dus weer een F1 Holland House georganiseerd, maar opnieuw zal het kleinschalig zijn en dus amateuristisch. Er zijn al wel gespreken geweest om de editie in 2025 een stapje groter te gaan organiseren en dus meer professioneel.

Zitvolleybal Australie

Australie wordt gezien als een sportland. Sport is heel belangrijk en krijgt dan ook de volledige aandacht in de Media. Ook Paralympische sporten en de accommodaties. Maar op mijn vraag waar ik dan kan zitvolleyballen? blijft het antwoord al jaren onbeantwoord. Ik grap dan vaak dat Australie dus een ontwikkelingsland is wat zitvolleybal betreft en ik ze graag wil helpen om deze sport te introduceren en te starten in Australie. Zeker met de Paralympische spelen van Brisbane 2032 in gedachten. De afgelopen jaren bleef het stil vanuit de officiele volleybal organisaties en dus besloot ik om dan maar zelf het zitvolleybal in Australie te gaan opstarten. Het effect was dat spelers hier bijzonder blij me waren en er wat mer aandacht kwam voor het zitvolleybal, ook bij de officiele volleybal organisaties. Het is nog een lange weg te gaan, maar er is beweging. In een laatste gesprek met een van de volleybal medewerkers bij de sportbond, gaf ik aan dat ik geen garanties kon geven dat het zitvolleybal succesvol zou gaan worden in Australie, maar ik kon wel melden dat als er niets gebeurd het zeker geen succes zal gaan worden. Er werd gelachen om deze zin. Nu nog actie!

De komende jaren zal ik hier mij tijd, kennis, ervaringen en energie gaan steken.  

Maak jouw eigen website met JouwWeb